Soms kom je mensen tegen met wel heel bijzondere beroepen. In een nieuwe serie vertellen lezers welke bijzondere en unieke beroepen zij hebben. Vandaag in een bijzonder beroep: straatacteur.
Inhoud
Kiezen van een beroep dat bij je past
Soms weten mensen als van kinds af aan wat ze willen, anderen ontdekken het pas op latere leeftijd. Daarnaast zijn er ook heel wat mensen die van hun passie of hobby hun werk kunnen maken. En dan heb je nog de groep mensen die per ongeluk tegen iets aan loopt en daar hun beroep van maakt.
Welk beroep je ook kiest: zorg dat je het naar je zin hebt en dat je met plezier je werk kunt doen. Alleen dan is werken geen last meer. En heb je nog niet gevonden wat je graag zou willen doen, blijf zoeken: er komt een dag dat je het beroep dat echt bij je past gevonden hebt.
Vorige week kon je al lezen over Willem die straatacteur is. Deze week is het de beurt aan Johan, die visgids is.
Over Johan
Als kind kon ik op school nooit mijn draai vinden, en dan met name op het voortgezet onderwijs. Begonnen op het Gymnasium, moest ik uiteindelijk met de hakken over de sloot genoegen nemen met een karig Mavodiplomaatje. En daarna rap aan het werk om geld te verdienen natuurlijk. Het vissen was (en is) mijn grote passie. Dit doe ik al sinds mijn vierde jaar bloedfanatiek, en dat fanatisme is slechts kort onderbroken toen de hormonen in begonnen te slaan. Toen viste ik een paar jaar ergens anders op zeg maar..
Maar al snel kwam het heilige vuur weer terug en besteedde ik elk vrij uurtje op en aan het water. De aanschaf van mijn eerste visbootje bracht die ontwikkeling nog eens in een stroomversnelling: nu had ik geen enkele limiet meer qua stekkeuze, maar doordat ik het met werk steeds drukker kreeg, bleef er nog amper tijd over om te vissen. En daar werd ik doodongelukkig van!
Eerder ben ik al twee keer ontslagen omdat ik onder werktijd stiekem was gaan vissen (ik had altijd een opgetuigde hengel in de auto van de zaak liggen) en ook in mijn laatste baan in loondienst liep het verlangen naar het water in combinatie met de verplichtingen op het werk spaak. Dit resulteerde uiteindelijk in een redelijk extreme burn-out, waardoor ik zelfs op de hartbewaking belandde. Een wake-up call waar ik toen eindelijk pas écht naar luisterde.
Bijzonder beroep: visgids
In het halfjaar dat ik daarna in de ziektewet zat, had ik eigenlijk al besloten dat ik van het sportvissen mijn dagelijks werk zou gaan maken. En de kortste klap daarin was het aanbieden van mijn diensten als visgids, oftewel het tegen betaling meenemen van gasten om op mijn boot grote roofvissen te vangen.
Aldus geschiedde: de gang naar de KvK was snel gemaakt, in WordPress tuigde ik een simpele, maar doeltreffende website (visgidsbiesbosch.nl/) op en ik begon me flink te roeren op social media. En al snel kwamen de eerste gasten aan boord, die ook nog eens enorm grote vissen vingen.
Langzaam maar zeker begon ik naam te maken in dit werk en bij toeval kwam ik er achter dat een bekende collega overwoog om zijn onderneming te verkopen om van zijn pensioen te gaan genieten. Ik heb die man toen gebeld en aangeboden zijn bedrijf over te nemen. Overigens had ik in die periode geen stuiver in de zak, maar een goede vriend heeft me daar financieel mee geholpen. Daar zal ik hem altijd dankbaar voor zijn!
Je zou bijna vergeten dat ik in die periode nog steeds in de ziektewet liep, en de bedrijfsarts begon inmiddels te zinspelen op re-integratie. Dat heb ik nog even geprobeerd, maar eigenlijk was voor mij al lang duidelijk dat een terugkeer er niet meer in zat. Ik had de vrijheid en de voldoening van het ondernemerschap geproefd en was eraan verslingerd geraakt.
Uiteindelijk barstte de bom, en kwam het gesprek op een vaststellingsovereenkomst om uit dienst te gaan. En daarin heb ik letterlijk bij alle managementlagen aan tafel gezeten, want er zat nogal wat ruimte tussen wat ze wilden bieden en wat ik nodig had om een goede start te maken. Uiteindelijk kwam ik aan tafel te zitten bij de CFO van de multinational waarvoor ik werkte en tot mijn verbazing bood hij me meteen het gevraagde bedrag. Klap erop en in goed overleg uit elkaar. Ik ben gek op mensen die zo beslissingsvaardig zijn.
Met het geld dat ik uit mijn vaststellingsovereenkomst ontving en met nogmaals de hulp van dezelfde goede vriend die me al eerder geholpen had kon ik de investering in een eersteklas boot met de modernste apparatuur doen.
En na eerst wat vet op de botten te hebben gekregen, kon ik ook de investering in een professionele website met volautomatisch boekingssysteem doen. Kortom: het stond als een huis. De gasten kwamen in groten getale… en bleven ook terugkomen. Vaak zelfs jarenlang.
So far so good en voor menig ondernemer zou het nu al een succes zijn. Maar bij mij begon het na een jaar of vijf toch te knagen. Niet alleen ben je extreem afhankelijk van het weer in dit werk en moet je maar hopen dat die grote vissen die dag willen bijten (spoiler alert: niet altijd!). Maar ook begon de routine er een beetje in te sluipen. Elke dag weer hetzelfde rondje. Ik moest iets en deed dat dan ook. Hoewel het eigenlijk meer op mijn pad kwam dan dat ik zelf actie ondernam.
Hoofdredacteur hengelsportmagazine
Eerder had ik best flink geïnvesteerd in filmapparatuur en bewerkingssoftware. Ik had namelijk net een Youtube-kanaal opgezet, en vond het leuk om daar korte video’s over het vissen op te plaatsen. Die werden toch steeds een paar duizend keer bekeken, dus ook qua marketing was dat natuurlijk een prima idee.
Dat keutelde zo een tijdje door, tot ik opeens benaderd werd door de hoofdredacteur van het grootste hengelsportmagazine van Nederland. Of ik interesse had om als freelance redacteur/coördinator voor ze aan de slag te gaan, om ze zo te helpen in het integreren van online (video-) content in combinatie met het fysieke magazine. Een absolute buitenkans in mijn ogen!
Inmiddels doe ik dat alweer een poosje naast het gidsen en ik reis voor Beet Magazine stad en land af om te filmen, te interviewen en te fotograferen. In mei mag ik zelfs tien dagen naar Minnesota, USA om daar verslag uit te brengen van de seizoensopening! Hoe gaaf is dat?
Visgids in een nieuw jasje: jagen op grootste roofvissen van het water
Doordat ik nu een extra verdienmodel heb kunnen aanboren, kon ik ook het gidsen opnieuw gaan vormgeven. De druk stond er inmiddels niet meer vol op om zoveel mogelijk gidsdagen te draaien. Ik heb me als gids nu gespecialiseerd in het jagen op de grootste roofvissen van het water, en dan met name meervallen. Deze immense vissen kunnen hier zomaar 2,5 meter lang worden en zijn extreem sterk.
Doordat ik me op deze soort ben gaan richten, heb ik mezelf qua gidsen ook weer een nieuwe uitdaging gegeven en dat voelt heerlijk! Daarnaast word ik inmiddels ook door andere bedrijven ingehuurd om video’s te maken, heb ik inmiddels al mijn dronecertificaten gehaald en heb ik mezelf geleerd om 3D-animaties te maken.
Zo blijf ik groeien als professional, zelfs nu ik de vijftig jaar aantik. Een sensatie die ik in loondienst nooit had kunnen beleven. De keuze die ik toen heb gemaakt is de beste ooit in mijn leven, en het heeft ook een enorm goede invloed gehad op mijn huwelijk, vriendschappen en andere relaties. Je bent een heel ander mens als je vol energie zit!
