Soms kom je mensen tegen met wel heel bijzondere beroepen. In een nieuwe serie vertellen lezers welke bijzondere en unieke beroepen zij hebben. Vandaag in een bijzonder beroep: wandelen met Alpaca’s.
Inhoud
Kiezen van een beroep dat bij je past
Soms weten mensen als van kinds af aan wat ze willen, anderen ontdekken het pas op latere leeftijd. Daarnaast zijn er ook heel wat mensen die van hun passie of hobby hun werk kunnen maken. En dan heb je nog de groep mensen die per ongeluk tegen iets aan loopt en daar hun beroep van maakt.
Welk beroep je ook kiest: zorg dat je het naar je zin hebt en dat je met plezier je werk kunt doen. Alleen dan is werken geen last meer. En heb je nog niet gevonden wat je graag zou willen doen, blijf zoeken: er komt een dag dat je het beroep dat echt bij je past gevonden hebt.
Over Anita
Ik ben een echte dierenvriend en had al paarden, honden, katten en kippen. Mijn drie kinderen zijn met dieren opgegroeid en zijn ook besmet met het dierenvriendenvirus. Mijn middelste dochter vond alpaca’s leuk. Dus vervolgens werd ik overal in getagd op Facebook en Instagram waar ook maar een alpaca in voorkwam. Ik zei: “Nee we hebben het druk genoeg en dat kan niet”. Ik had het druk genoeg en ik wist tenslotte niks van die dieren af.
Tot op een dag de dierenarts kwam bij ons. Ze vertelde dat ze net bij een alpaca was geweest. Mijn dochter en ik waren een en al oor! Het bleek dat er op 3 km afstand een gezin woonde die alpaca’s hadden. We hebben na lang nadenken in overleg met de dierenarts contact gezocht met de alpacahouder en het bleek een leuke dame te zien die al jaren alpaca’s had. Zij heeft ons van A tot Z verteld hoe deze dieren zijn en wat voor verzorging er nodig is.
Na nog een paar weken nadenken hebben we toen besloten om twee alpaca’s te kopen. De ene kwam uit Limburg en de andere uit Flevoland. Maar van het een kwam het ander en voor ik het wist had ik van wandelen met alpaca’s mijn beroep gemaakt…
Van één alpaca naar wandelingen met alpaca’s
Een alpaca is een kuddedier.. en kuddegedrag krijg je pas als je drie dieren (of meer) hebt. Dus je begrijpt het al… Binnen een paar weken stond er nog een extra alpaca in de wei.
Zelf waren we weg van de dieren, hun zachtaardige karakter en hun heerlijke bokkesprongen. Blijkbaar waren we niet de enigen. Want op een zaterdagmiddag kwam er een dame aan de deur. Ze had gezien dat wij alpaca’s hadden en haar grote droom was om daarmee te wandelen. Ik ben al mijn hele leven ondernemer kreeg meteen het idee dat ik hier iets mee moest doen.
We spraken af dat mevrouw twee weken later zou komen wandelen. Ik heb diezelfde dag nog halstertjes besteld en ben samen met mijn dochter gaan oefenen met lopen. Dat ging heel snel al heel goed. Dus de wandeling met die dame en haar ging niet alleen super goed, maar was bovendien heel gezellig. Daarna bleven ze nog even de dieren voeren en een kop koffie drinken. Helemaal gezellig.
Een dag later belde ze, of ze met een vriendin mocht komen? Dat was het moment dat ik besloot een website te maken en het wandelen met alpaca’s aan een groter publiek aan te bieden via onze website Alpaca wandeling Gelderland.
Van gezelligheid naar bijzonder beroep: wandelen met Alpaca’s
De website kwam en ik wandelde af en toe met de alpaca’s. Tot iemand in mijn omgeving met het voorstel kwam om eens contact op te nemen met Social Deal. We hebben er hard om gelachen want ja uh.. hoe dan?
Maar omdat het toch in mijn hoofd rond bleef spoken heb ik de stoute schoenen aangetrokken en gebeld. De accountmanager belde enthousiast terug en we spraken af. Ze wilden graag kijken of het zou werken. Maar dan moest ik wel akkoord gaan met 500 wandelaars. Ik schrok, vond het vooral overdreven want joh wie komt er nou? Ik mocht erover nadenken en we spraken af dat we de deal op hun website zouden zetten voor een week. Alles wat we verkochten zouden we uiteraard doen/wandelen. En zou het niet lopen dan was dat het….
Op maandag stonden we op hun webiste… op woensdag waren we uitverkocht! Natuurlijk hebben we erom gelachen. Geen idee dat dit zou aanslaan! Maar dat deed het dus wel.
Voor ik het wist wandelde ik 6 dagen per week. Voor het welzijn van onze dieren wisselen we de samenstelling en wandelen we maar 1x per dag. Ik vind het heerlijk om over onze dieren te vertellen, buiten in de natuur te wandelen, mensen een paar ontspannen uurtjes te bezorgen. Ik ben een mensenmens en geniet daar dus heel erg van.
Als de gasten weg zijn mogen de dieren uiteraard lekker buiten spelen en ga ik de stallen schoonmaken en mest ruimen uit de weides.
Soms worden we gevraagd om met de alpaca’s een verzorgingshuis of school te bezoeken. Als het past in de agenda doe ik dat met heel veel plezier. Mijn dochter gaat dan gezellig mee. We leggen dingen uit, vertellen veel en uiteraard kan er geknuffeld worden.
Inmiddels hebben we 5 alpaca’s waarvan we er twee zelf gefokt hebben. Het dekken, de spanning van wel of niet zwanger en daarna de bevalling en zo’n cria (zo worden baby alpaca’s genoemd) zien opgroeien … het is echt goud waard! Ook als gezin genieten we daar enorm van!
In april verhuizen we naar Ruurlo. Een huis met stallen en een flinke lap grond. Voor de paarden en de alpaca’s! En we kunnen niet wachten om ook daar te gaan wandelen en te genieten met onze dieren.
Bijzondere anekdotes uit het leven van een alpaca wandelaar
Dat het leven van een alpaca wandelaar afwisselend is staat buiten kijf. Je krijgt te maken met allerlei mensen en dito wensen. Onderstaande anekdotes zijn bijzonder en het vertellen meer dan waard:
Een fantastische kerstkaart
Het was hoog zomer, 35 graden en er kwamen twee gasten. Een jongen en meisje van half 20 met grote rugzakken. Ik bood nog aan dat ze die wel konden laten staan zodat ze ruimte hadden met wandelen en vanwege de hitte maar nee. Die rugzakken moesten mee. Een maal in het bos werden de rugzakken afgedaan en kwamen er dikke kersttruien en slingers uit. Er werden foto’s gemaakt. De gasten hadden rood aangelopen hoofden van de hitte met die dikke truien aan. Maar met kerst kregen we een fantastische kaart…
Een huwelijksaanzoek
En dan was er die keer dat het heel hard stormde. Ik zou acht gasten hebben voor de wandeling maar een voor belden ze af. Behalve een stel. Ik belde dus zelf dat als ze wilden verzetten dat het oké was. Nou liever niet zei de man aan de lijn. Want de wandeling was een verrassing! Goed als het weer het toelaat gaan we zei ik nog. Het weer liet het toe, de storm was wat gaan liggen. We gingen wandelen en de heren hadden het naar hun zin. Tot ineens een van hen, met alpaca en ring op zijn knie ging. Een aanzoek! Echt zo schattig. En de alpaca’s mochten de ringen brengen op de huwelijksdag. Hoe leuk kan je werk zijn he!
