Soms kom je mensen tegen met wel heel bijzondere beroepen. In een nieuwe serie vertellen lezers welke bijzondere en unieke beroepen zij hebben. Vandaag in een bijzonder beroep: zorgclown Cato.
Inhoud
Kiezen van een beroep dat bij je past
Soms weten mensen als van kinds af aan wat ze willen, anderen ontdekken het pas op latere leeftijd. Daarnaast zijn er ook heel wat mensen die van hun passie of hobby hun werk kunnen maken. En dan heb je nog de groep mensen die per ongeluk tegen iets aan loopt en daar hun beroep van maakt.
Welk beroep je ook kiest: zorg dat je het naar je zin hebt en dat je met plezier je werk kunt doen. Alleen dan is werken geen last meer. En heb je nog niet gevonden wat je graag zou willen doen, blijf zoeken: er komt een dag dat je het beroep dat echt bij je past gevonden hebt. En wellicht is het dan een heel bijzonder of uniek beroep.
Vorige week kon je al lezen over Anita met haar alpaca wandelingen. Deze week is het de beurt aan Esther die zorgclown is.
Over Esther
Meer dan twintig jaar was ik werkzaam in tandheelkunde, maar besloot uiteindelijk toch om mijn hart te volgen: ik werd contactclown (zorgclowncato.nl, ook te vinden op social media) in de zorg. Na meer dan twintig jaar te hebben gewerkt binnen de tandheelkunde heb ik de omscholing gedaan tot gecertificeerd zorgclown en draag ik met trots het kleinste masker ter wereld. Een hele verandering maar heb er nog geen dag spijt van gehad.
De tandheelkunde bleek een goede leerschool in het omgaan met mensen. Mijn aandacht ging met name uit naar moeilijk te behandelen kinderen door angst of bijvoorbeeld autismespectrumstoornissen (ASS). Ik heb met deze groep altijd een goede klik gehad en weten op te bouwen. Mede door de rust die ik uitstraal, het geduld wat ik heb en de tijd die ik nam om hen te behandelen. Deze eigenschappen zijn juist bij een zorgclown ook van grote waarde. Net als het af stemmen op de ander en improviserend kunnen werken. Hiermee bouw je aan vertrouwen en verbondenheid.
Bijzonder beroep: ZorgClown
Als ZorgClown Cato bezoek mensen voor wie taal niet meer vanzelfsprekend is. Mensen die leven in hun eigen wereld en niet of nauwelijks meer bereikbaar zijn. Denk hierbij aan mensen met dementie of volwassenen en kinderen met een (ernstige) verstandelijke beperking. Met aandacht, geduld en op een liefdevolle manier benader ik mensen vanuit rust, kalmte en respect.
Als Cato stem ik af op hun belevingswereld en het communicatie- en energieniveau van de bewoner of cliënt. Als woorden geen directe ingang meer vinden bij mensen die moeilijk te bereiken zijn, dan blijkt in een clowneske ontmoeting nog wel veel mogelijk is. Ieder mens, hoe in zichzelf gekeerd ook, heeft behoefte aan contact. Door gebruik te maken van clownerietechnieken en expressiemogelijkheden van adem, stem en lichaam maak ik verbinding en zorg ik voor meer rust en ontspanning. Het gevoel van verdriet, angst, onmacht, verwarring en strijd neemt voor even af. Samen gaan we op zoek naar verwondering en plezier. Zo ontstaat het échte contact.
Uiteindelijk is Cato er voor iedereen die de kracht van een lach zo goed kan gebruiken. Zieke kinderen die voor even kunnen vergeten dat ze ziek zijn, mensen met de ziekte van Parkinson of niet-aangeboren hersenletsel willen zich ook graag gezien en begrepen voelen. Al gaat in de basis de aandacht naar de bewoner of cliënt, ook voor familie, mantelzorgers of zorgpersoneel kan mijn aanwezigheid veel betekenen. ZorgClown Cato is als een maatje, voor iedereen.
Naast het werken binnen zorginstellingen is Clown Cato ook te vinden bij kinderopvang. Tijdens de nationale voorleesweken komt Cato spelen en lezen. Of zomaar een bezoek op een alledaagse dag. Samen met de kinderen op ontdekking en is er een heel scala aan voorwerpen die vol bewondering worden bekeken. De nieuwsgierigheid en speelsheid van kinderen is zo puur. Een beter publiek kan je niet krijgen.
Vreugde en een lach voor kinderen in crisis tijden
Een van de wensen van mij was me aansluiten bij een vrijwilligers organisatie om ook voor de kinderen die leven in crisis tijden iets te betekenen. Als Seagull van Flying Seagull Project NL bezoek ik kinderen in vluchtelingenkampen en crisis centra’s. We brengen vreugde en een lach en laten voor even vergeten in welke situatie ze leven. Ik ben heel blij met mijn beroep. En zou niets anders meer willen.
Toekomstplannen
Er zijn plannen om workshops op te zetten voor kinderen. Door middel van deze workshops zal ik mee bouwen aan de sociale-, persoonlijke- en creatieve ontwikkeling van kinderen. Door de kinderen te inspireren en motiveren, zal het zelfvertrouwen groeien, leren ze samenwerken, meer spelplezier te beleven en de fantasiewereld ontdekken van hun eigen clown. Clownerie als methode om te ontwikkelen.
Een beroep met veel facetten. Nog zoveel plannen om te maken. En nog meer om uit te voeren.
Bijzondere anekdote van een zorgclown
“Mijn allereerste ontmoeting als zorgclown was met een dame met dementie. Ze zat nors in haar stoel voorzich uit te kijken. Ik dacht nog niet heen lopen, dat wordt een lastige zo voor de eerste keer. Maar alles in mij trok me naar haar toe. Voordat ik het in de gaten had zat ik voor haar op de grond en begin ik te spelen met een doekje. Eerst geen reactie, maar ik bleef herhalen en herhalen. Totdat ze het doekje begon te bekijken en te volgen.
Langzaam ontstond er een connectie en maakten we écht contact samen. Uiteindelijk zaten we samen verstopt onder het doekje. Mijn hoofd dicht bij die van haar. Achter mij hoorde ik het zorgpersoneel verbaasde reacties geven. Dit was heel bijzonder. Zelfs zo bijzonder dat ze onze ontmoeting hebben gefilmd om aan de familie te laten zien. Mevrouw had nog nooit zo gereageerd. Op het moment dat ik langzaam afstand nam, zag ik dat haar blik was veranderd. Een zachtere uitstraling. Volgens mij heb ik iets goed gedaan..”
*fotografie: Marloes Verhoeven Fotografie
