Wat eten we vandaag?

In menig huishouden zal deze vraag dagelijks hoofdbrekens oproepen. Niet alleen een gebrek aan inspiratie, maar ook het rekening houden met de diverse gezinsleden kan de gemiddelde kok/kokkin tot wanhoop drijven. Moet er vroeg gegeten worden vanwege werk, moet er rekening gehouden worden met allergieën of intoleranties, spelen de gitaarles of hockeytraining een rol dan wel heb je geen zin om te koken. Het blijft een terugkerend drama voor sommigen…

Wat eten we vandaag?

Mijn moeder kon ons vroeger wel achter het behang plakken als één van ons weer met deze vraag kwam. Alsof er niks belangrijkers was in de wereld, dan die ene vraag “wat eten we vandaag?”

Dat begon soms ’s morgens al. Toen begreep ik het niet, maar ik snap nu dat het mijn moeder af en toe naar de afgrond van de wanhoop bracht. Haar antwoord was dan ook vaak “poep van de gebakken beer” of “hussen met je neus ertussen”.

Poep van de gebakken beer kon nog wel eens voordelig uitpakken, maar hussen met je neus ertussen betekende meestal slecht nieuws. Dat was uiteindelijk best sneu, vooral als zij ontzettend haar best had gedaan om iets nieuws en bijzonders op tafel te zetten, wat door ons vakkundig tot de grond toe gelijk werd gemaakt.

Inspiratie uit supermarkt magazines halen

Nu moet ik wel zeggen dat mijn moeder vaak recepten uitzocht uit een bepaald blad van een supermarkt en zij steevast de verkeerde recepten uitkoos. Heel lang heb ik om die reden een antipathie gehad tegen dit blad, maar ondertussen ben ik erachter dat er ook lekkere gerechten in staan en als het onderwerp van die uitgave je niet bevalt, dan geef je het door of gooi je het blad gewoon weg.

Daarnaast levert het genoeg inspiratie op om zelf aan de slag te gaan in de keuken. .Je hoeft niet exact dat ene driegangenmenu te maken, maar wellicht geeft het je wel ideeën over wat je wel kunt maken.

Zelf (leren) koken

Op het moment dat ik het huis uit ging, was ik blij dat ik zelf kon gaan koken. Lekker zelf bepalen wat je eet en hoeveel je eet: heerlijk! In de praktijk viel dat natuurlijk verschrikkelijk tegen. Patat en pizza zijn niet iedere dag lekker en als je iedere dag tot laat werkt, heb je daarna vaak geen tijd of zin meer om uren in de keuken te staan.

Daarnaast had ik niet veel ervaring met koken, dus beperkte ons menu zich tot patat-pizza-gekookte aardappels met groente-rijst met kant en klare saus uit pot met kipfilet. En af en toe afhaal als Chinees of Turkse pizza. Op dat moment was koken in mijn ogen dan ook alleen weggelegd voor mensen met te veel vrije tijd en een tomeloze creativiteit.

Ik bezat geen van tweeën. Tot slot vond ik de avondmaaltijd meer een noodzakelijk kwaad: je MOET eten, dus laten we dat maar zo snel mogelijk doen, dan kunnen we daarna verder met het programma van de avond. Je begrijpt dat dit alles op een gegeven moment leidde tot een bepaalde ontevredenheid (om niet te spreken over vitaminegebrek) en ik toch over moest tot andere maatregelen. Niet in de laatste plaats omdat het gezegde “de liefde van de man gaat door de maag” zeker klopt en je je lieverd graag wilt overdonderen met jouw kookkunsten.

Ik had genoeg te leren en dat heb ik ook gedaan. Ik zal niet zeggen dat ik iedere dag een nieuw, supergezond en voor iedereen smakelijk vijfgangen menu op tafel tover, maar ik doe mijn best en het wordt gewaardeerd. Zelfs de recepten uit dat ene blad van die ene supermarkt kunnen inmiddels rekenen op waardering!

Leestip: Budget weekmenu voor 4 personen