boek je vakantie bij de ANWB

In een nieuwe reeks vertelt Lindsey over haar avonturen als stewardess. Je maakt nogal eens wat mee tijdens een vlucht van hilarisch tot ernstig. Van passagiers die je nooit meer vergeet tot situaties die je liever niet mee had willen maken. Vandaag vertelt Lindsey over een slapende baby in babagerek.

 

Wie is Lindsey?

Ik ben Lindsey (37) en reeds 15 jaar in een relatie met Geert (44) Samen hebben we 3 leuke kinderen van 5-7-9 jaar. We hebben elkaar leren kennen in Gent en in 2008 zeiden we België vaarwel om aan een nieuw avontuur te beginnen met een nieuwe job in de luchtvaart als steward en stewardess. We hebben samen in Zweden en Sicilië gewoond en ondertussen wonen we met ons gezin al 10 jaar in Tenerife. Na 13 jaar in de luchtvaart hebben we een collectie aan leuke, grappige en gekke verhalen vergaard. Zelf houden we van avontuurlijke reizen met onze 3 wereld kinderen en delen we graag leuke tips over reizen.

 

Avonturen van een stewardess: slapende baby in bagagerek

Je maakt wat mee als stewardess. Sommige voorvallen vergeet je nooit meer. Bijvoorbeeld onderstaande anekdote over een missende passagier en het slapende baby in het bagagerek.

 

Toen ik pas starte met vliegen in 2008 kwam er een Spaans gezin aan boord dat geen Engels verstond. Ik kon toen nog geen Spaans en ik had geen Spaanstalige collega aan boord die dag.

Ze hadden een baby bij zich die in een draagmand lag te slapen. Ik wilde de ouders duidelijk maken dat het mandje niet gebruikt kon worden tijdens het opstijgen. En dat de mand dus in de bagagerekken (voor de handbagage) boven hun hoofd kon geplaatst worden.

Toen duidelijk werd dat ze mij niet verstonden in het Engels wees ik naar het mandje en vervolgens wees ik met een vinger naar de bagagerekken. Ze knikten met hun hoofd dat ze het verstonden en ik ging verder met het helpen van andere passagiers.

In die tijd was er nog een regel dat de verantwoordelijke aan boord een headcount deed om te conformeren dat alle passagiers aanwezig waren. Instapkaarten werden toen nog niet overal gescand, maar afgevinkt op een lijst. Vandaar de headcount/tellen van de passagiers aan boord voor vertrek. De verantwoordelijke telde en gaf het aantal door aan het grondpersoneel.

Nu kwam het wel vaker voor dat die cijfers niet overeenkwamen en dan werd er opnieuw geteld. En eventueel werden passagiers opgeroepen om nog eens de instapkaart te controleren.

Maar na 3 keer tellen kwamen we nog steeds 1 passagier tekort! Het bleek om een baby te gaan. De verantwoordelijke vroeg mij om door de cabine te lopen en alle babies te tellen, misschien lag er 1 aan de borst onder een doek en had ze die gemist.

Toen ze zei dat het om een baby ging dacht ik direct aan het Spaanse gezin met baby in het mandje. Ik ging naar het gezin en vroeg een beetje in paniek waar hun baby was en begon met mijn handen een baby en mandje uit te beelden.

De ouders keken raar naar mij en wezen toen naar het bagagerek boven hun hoofd. Ik deed het vak voorzichtig open… en ja, daar lag hun baby… in het mandje nog steeds te slapen!

Die dag heb ik geleerd dat ik echt wel duidelijker moet zijn wanneer ik iets uitleg aan passagiers. Ik denk dat mensen soms zo gestrest zijn van de luchthaven, instappen en papieren controleren dat ze eens ze aan boord zijn niet helder meer kunnen denken.

 

Dus ben je niet zeker? Vraag het nog eens, daarvoor zijn wij er.

 

Tot de volgende keer met nieuwe avonturen van een stewardess!

Dokteronline.com

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in