boek je vakantie bij de ANWB

Vroeger wilde ik altijd een hond hebben. Het leek me gezellig, zo’n beestje dat achter de deur op je wacht tot je thuis komt. Een trouwe vriend om mee te spelen en bij je vriendjes te kunnen laten zien. Een kameraad om mee door de bossen of over het strand te rennen. Het mocht natuurlijk nooit van mijn ouders.

 

Inhoud

Honden: de lol was eraf

Pas later kwam ik er achter dat honden opvoeding nodig hebben, je de poep zelf op moet ruimen, je je beestje ook moet uitlaten in de regen en je hondenbelasting moest betalen. Toen was voor mij de lol er wel een beetje af.

 

Leuke punten aan het hebben van een hond

Dat neemt niet weg, dat ik in de herfst nog steeds jaloers kan kijken naar een stel, wandelend met de hond op het strand. Of iemand, die met zijn keurig opgevoede hond buiten loopt, waarbij het beestje in volle adoratie op kijkt naar het baasje bij het wachten op het stoplicht. Of, als er weer een hulpdienst in de straat staat en jij bijzonder nieuwsgierig bent welke buur moet worden afgevoerd, jij dan met je hond ‘spontaan’ een rondje gaat lopen.

 

De hondenmaffia: keffende hondjes en oude vrouwtjes

Dus er zijn wel degelijk leuke punten te noemen aan het hebben van een hond. Daarmee kom je dan toch weer tot de vraag of een hond bij je past, of je er dan toch niet voor moet gaan. Die twijfel is logisch, maar voor mij niet echt een mogelijkheid: mijn buurt wordt geregeerd door de hondenmaffia. Eerst nog vrij onzichtbaar aanwezig, maar helaas steeds meer op de voorgrond. Per week breidt deze clan zich uit en vooralsnog weiger ik deel te nemen. Misschien heb jij ook wel een hondenmaffia bij jou in de buurt?

Je herkent deze vrij makkelijk. Het begint met één oud vrouwtje met een hond. Zo’n lief, schattig, oud omaatje, meestal met een klein, wollig exemplaar van een hond dat flink keft (dat laatste is echt een voorwaarde, deze hondjes worden nooit goed gecorrigeerd).

Als je bijna omver wordt gekeft, zal het vrouwtje in kwestie dan altijd zeggen “dat doet hij anders nooit, hoor!” terwijl ze even een ferme ruk aan de riem geeft onder het mom van “fifi, FOEI!”.

Om vervolgens verder te schuifelen over de stoep en de behoeftes van de hond te missen. Plassen gebeurt gewoon tegen je gevel, poepen gebeurt voor de deur en natuurlijk wordt dat niet opgeruimd, want het vrouwtje ‘zag het niet gebeuren’. Of ze kan slecht bukken door haar leeftijd en of jij zo lief wil zijn om het zelf op te ruimen.

In sommige gevallen worden de hondjes van deze vrouwtjes als ‘zielig’ bestempeld en worden ze continu opgetild door hun eigenaresse. Zo ontstaat er een luie, verwende, luidruchtige hondensoort, die vertroeteld wordt als een baby. Waar één zo’n dametje in je buurt al vervelend kan zijn (want het genoemde hondje poept en plast natuurlijk altijd voor JOUW deur), heb ik opgemerkt dat deze vrouwtjes elkaar aantrekken. Als vliegen op stroop weten ze elkaar van een paar straten verderop te vinden.

Wat begon als één vrouwtje, groeide uit tot een clubje van twee. Vervolgens voegt zich nog ergens een vrouwtje toe en inmiddels is mijn buurvrouw ook gezwicht. Net met pensioen, op zoek naar wat aandacht en om zich aan te kunnen sluiten bij de hondenmaffia dus ook een keffertje gekocht.

Vaak spreken ze met elkaar af hoe laat ze buiten gaan wandelen, om vervolgens te “hangen” in de buurt. Als je langs loopt, wordt je ondersteboven gekeft en de dames zelf kijken je link aan. Een straatje omlopen is geen overbodige luxe in dit geval.

Ik kijk het steeds met lede ogen aan en vraag me af of ik er ooit zelf bij zal horen.

Dokteronline.com
Vorig artikelTips voor het upgraden van je badkamer
Volgend artikelWat is de perfecte zitbank voor in jouw woonkamer?
Tanja
Lieve lezer, Leuk dat je mijn stukjes leest, hopelijk tot je grote plezier! Mijn naam is Tanja en als sinds de middelbare school vriendin van Anja. We hebben samen genoeg gekke dingen meegemaakt en ondanks een kleine tussenpauze hebben we elkaar weer gevonden, onder andere in het schrijven. Ik woon met mijn man, mijn tienerdochter en onze kat in een schattige appartementje in een grote stad in het westen van het land, dus genoeg te beleven. In mijn schrijfsels neem ik je mee in wat ik mee maak en wat mij bezig houdt. Groetjes, Tanja

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in