Inmiddels gaan we richting eind januari, maar ik heb nog niets gedeeld over het kerstdiner! Eigenlijk ben ik wel benieuwd naar wat de lezers van deze site als kerstdiner hebben gegeten. Vandaag deel ik mijn kerstdiner perikelen: voor ons geen Beef Wellington meer.
Kerstdiner plannen
Ik had zelf bedacht om op Kerstavond te fonduen, op Eerste Kerstdag gourmetten en op Tweede Kerstdag wilde ik Beef Wellington maken. Fondue en gourmet zijn altijd lekker en bij een gebrek aan inspiratie erg handig… Ik heb deze planning ook opgevolgd, al moet ik wel zeggen dat corona roet in het eten gooide: een aantal dagen voor Kerst werd ik positief getest en zodoende kon ik de ouders afzeggen voor de feestdagen.
Leestip: 5 Fouten tijdens gourmetten die jij ook maakt
Ik had alle benodigdheden al in huis, dus daarom hebben we alsnog alles lekker opgegeten. De fondue en gourmet waren prima, daar kan ook niet gek veel aan mis gaan. Maar toen kwamen we bij de Beef Wellington aan….
Kerstdiner perikelen: voor ons geen Beef Wellington meer
Ik had van tevoren een makkelijke, overzichtelijke instructie op YouTube gevonden van een kok uit Den Haag. Die heb ik een paar keer gekeken, alle ingrediënten gehaald en toen ben ik aan de slag gegaan.
Maar alleen kijken is natuurlijk niet voldoende, je moet ook nadenken en rekenen. Zo kwam ik er op het moment zelf achter, dat mijn vlees niet volkomen was ontdooit. Helaas, niets meer aan te doen, dus toch beginnen.
Vlees aangebraden, ingesmeerd met mosterd en laten rusten in de koelkast, toen verder met de kastanjechampignons. En die moet je dus droogbakken om Duxelles te krijgen. En daar ging het dus ook al mis; ik kreeg ze niet droog gebakken. Althans, niet zo droog als zou moeten volgens de instructie.
Dus toch ook maar verder gegaan en dan kom je er ineens achter dat je gebraad nog een keer moet rusten en daarna een flinke tijd de oven in moet. En het was al best laat ondertussen…
Uiteindelijk gedaan, want er zat nu al zo veel tijd en werk in en we hadden toch honger, maar het is maar weer gebleken, dat je altijd moet opletten. Volgens het recept ging het stuk vlees van de kok 40 minuten in de oven en zou deze rosé zijn, maar mijn stuk vlees was met die bereidingstijd meer dan gaar.
Bij het aansnijden kwam ik er achter, dat de champignons te nat waren en dus het bladerdeeg doorweekt had en zo was mijn kerstdiner mislukt. Mijn man gaf het gelijk op, maar zo ben ik niet.
Ik had nog een zelfde stuk vlees in de vriezer liggen, dus op een woensdagmiddag in januari heb ik het gehele recept nog een keer geprobeerd.
Dit keer het vlees ruim op tijd uit de vriezer gehaald, bijtijds begonnen met de bereiding, extra aandacht gegeven aan de champignons en het gebraad lekker de tijd gegeven om te rusten. Tot slot niet te lang in de oven gedaan en voilà: mijn Beef Wellington was een stuk beter gelukt! Helaas nog niet perfect, maar wel mooi op kleur, goed op smaak, alleen nog ietsje te nat.
Ik was blij dat de bereiding nu goed gelukt was en dat ik mijn man kon verrassen. Nadat wij het stuk hadden gegeten, kwamen we echter tot de conclusie dat het de smaak niet zo hemels was als we hadden gehoopt. Beef Wellington komt voorlopig dus niet meer bij ons op de menukaart voorbij…
