Salades slasoorten, groene salades en bladgroente

In dit artikel geef ik algemene informatie over salades, slasoorten, groene salades en bladgroente waarmee de lekkerste salades bereid kunnen worden. Salade: of het nu om een voorgerecht of een complete hoofdschotel gaat, voor bij een eenvoudige lunch of een uitgebreid buffet, Pasen, Kerst of gewoon een zomerse dag, salades zijn gezond en niet moeilijk te maken.

Wat is salade

Het woord salade is afkomstig van het Latijnse woord sal, dat zout betekent. De Romeinen zoutten voedsel in om het langer te kunnen bewaren, maar gebruikten ook zout bij de bereiding van salades.
De Larousse geeft als definitie van het woord salade: ‘schotels, samengesteld uit kruiden, planten, groenten, eieren, vlees of vis, op smaak aangemaakt met olie, azijn, zout en peper, al dan niet vermengd met andere ingrediënten, ook wel bekend onder de naam ‘vinegraitte.

Tot aan het eind van de 19e eeuw waren salades in Europa het voedsel van de adelstand. Toen kwam de Franse Revolutie, die de koks bevrijdde uit de adellijke keuken en hen de kans gaf op een andere manier aan de kost te komen. Uit deze tijd dateert de opkomst van het klassieke Franse restaurant, dat de salade bekend maakte bij het grote publiek.

Vandaag de dag zijn salades internationaal van smaak. De kookkunst van India, Mexico, Thailand en Zuid-Amerika om maar een paar zijstraten te noemen, heeft de weg naar ons land en onze tafels gevonden. En zoals de salades uit verschillende streken komen, zo verschillen de opmaak, de ingrediënten en de smaak. Kortom, er ligt een wereld aan salades op u te wachten, voor ieders smaak.

Groene salade

Wanneer zou een groene of gemengde salade geserveerd moeten worden? De geschiedenis leert ons dat onder het bewind van Keizer Domitianus, in de eerste eeuw van onze jaartelling, de glorietijd van het Romeinse Rijk, de salade verschoof van het einde van de maaltijd naar het begin. De reden hierachter is echter onbekend. Het is echter wel bekend dat sommige Romeinen meenden dat een groene salade als nagerecht de slaap bevorderde.

In het Italië van de Renaissance begonnen grote banketten altijd met weelderige ingewikkelde salades. Lodewijk XIV was behalve koning van Frankrijk ook de koning der salades. Hij verorberde grote hoeveelheden salade aan het begin en het eind van zijn maaltijd en liefst ook halverwege. Een andere beroemde saladeliefhebber was de schrijver Alexandre Dumas. Hij nam zijn salade het liefst als nagerecht.

Tegenwoordig worden salades soms geserveerd als nagerecht, ter bevordering van de spijsvertering na een zware maaltijd, soms als ingewikkeld voorgerecht bij een verder eenvoudige maaltijd. En wie zijn gewicht in de gaten houdt, eet niet zelden een salade als enkele hoofdschotel. Met andere woorden: Salade kan altijd!

Hoe bereid je bladgroente het beste

Voor bladgroente geldt één regel in het bijzonder: de gekozen groente moet zo vers mogelijk zijn. Verlepte groenten zijn reeds een groot deel van hun vocht kwijt en dus niet meer geschikt voor gebruik. Zodra u thuiskomt met uw verse bladgroenten dient deze gespoeld te worden. Het is raadzaam de groente in één keer te wassen, in plaats van elke keer kleine beetjes.

Bladgroente, waaronder ook kool en kropsla, spoelt u grondig onder de koude kraan, waarbij de bladeren voorzichtig uit elkaar gedrukt worden. Men kan dan ook meteen nakijken of er ergens zand of vuil tussen zit, dit kan met name het geval zijn in het hart en aan de voet van de bladsteel. Slappe of gekneusde bladeren weggooien. Nog makkelijker wordt het bereiden van salade met een slacentrifuge.

Voor salades is het van groot belang om de groente goed te laten drogen. Groente waaraan/waarop nog water zit zorgt voor een slap blad en verflauwt de smaak van de toegevoegde saus. Bladgroente kan men droogdeppen met een stuk keukenpapier of men laat ze uitlekken in een vergiet.

Voor de bladgroente opgeborgen wordt, kan men deze al in handige hapklare stukjes plukken (NIET SNIJDEN!). Wikkel de bladeren eventueel afzonderlijk in keukenpapier of een schone doek. Berg de ingepakte groente in een plastic zak en leg die in de groentela van de koelkast. Zo bent u verzekerd van een knappend verse groentesalade.

Soorten sla

Natuurlijk zijn er heel veel verschillende soorten sla. Hier een korte omschrijving van enkele slasoorten, met kenmerken als kleur en smaak.

Andijvie

Gewone of krulandijvie. De bittere smaak wordt geroemd als pittig en aantrekkelijk. De blaadjes in het hart zijn milder van smaak dan de buitenste bladeren. Andijvie wordt meestal met andere groenten gecombineerd in een salade.

Lof

Ook wel witlof of Brussels lof. Kenners noemen deze groente verfijnd bitter van smaak. Lof is een lid van de andijvie-familie en een groente waarvan maar weinig weggesneden behoeft te worden.

Pak-soi

Een Chinese groente die tegenwoordig ook gewoon in Europa verbouwd wordt. Herkenbaar aan de witte stengels. De sappige stengel en de zachte bladeren hebben een milde koolsmaak.

Chinese kool

Smaak ligt tussen kool en selderij in. Feitelijk is de Chinese kool een lid van de mosterdfamilie. Het blad heeft een langgerekte vorm en is erg stevig, zodat men er makkelijk een dikke saus bij kan maken.

Waterkers

Niet te verwarren met tuinkers. Heeft een fijne prikkelende smaak die als peperig wordt omschreven. Waterkers behoort ook tot de mosterdfamilie en was al duizenden jaren voor de jaartelling bekend bij de Grieken. De blaadjes zijn teer en kneuzen snel, dus voorzichtigheid is geboden bij het wassen en opbergen. Max. 2 dagen te bewaren!

Eikenbladsla

Losse krop met een kernachtige smaak.

Spinazie

Niet alleen lekker in soep of als prak a la Popeye, maar ook heerlijk om vers in een salade te verwerken. Het blad kneust snel, dus er is voorzichtigheid geboden bij het wassen van spinazie.

Raddicchio

Roodlof of rode sla, is een Italiaanse lofsoort. De smaak van het roze tot donkerrode blad met witte nerven is kernachtig.

IJsbergsla

Het hart heeft een interessante smaak, maar de buitenste bladeren smaken ronduit flauw. IJsbergsla is sterk en knapperig en daardoor geschikt voor verschillende sauzen.

Romaine

Losse krop met knapperige langgerekte bladeren, met een krachtige, doordringende, aantrekkelijke scherpe smaak. Vooral in het buitenland populair.

Zuring

Heeft een ietwat citroenachtige smaak, zuur en fris. In salades kan men het beste de jonge blaadjes verwerken.

Sterrenkers

Of tuinkers kan men makkelijk zelf kweken en smaakt matig scherp. Vooral te gebruiken als gezonde garnering van salades.

Krulsla

Blad is gekruld en meer knapperig dan dat van kropsla.

Kropsla

De ‘gewone’, alledaagse slasoort, met een subtiele boterzoete smaak. Kan in veel salades gebruikt worden. Voorzichtig bij het wassen, het blad is vrij teer.

Veldsla

Heeft een wat scherpe bijsmaak.

Ben je ook zo dol op salade? Welke salade vind je het lekkerst? Laat het me weten in een reactie onder dit bericht.

Follow