Eigenlijk staat elke dag wel in het teken van iets of iemand bijzonders. Veelal dagen waar je je van afvraagt wie dit verzonnen heeft. Maar er zijn uitzonderingen, zoals bijvoorbeeld de Internationale dag van de Witte Stok.
Inhoud
Gastblog van Tanja
Onderstaande blog is geschreven door Tanja. Tanja ken ik al sinds mijn 13e en alhoewel we elkaar een tijdje uit het oog verloren waren, hebben we nu weer contact. Ze is net als ik dol op schrijven en is van plan om vaker een gastblog te schrijven.
Nationale en internationale dagen
Voor het schrijven van dit stukje kwam ik er achter, dat ik de Nationale Wafel Dag gemist heb. Blijkbaar was dat vorige week. Nu moet ik heel eerlijk zeggen dat ik ook de Grote Rekendag (24 maart), Aardappelchips Dag (14 maart) en de Dag van de Cornflakes (7 maart) heb gemist. De vraag rijst wie zo’n dag bedacht heeft en vooral: wat doe je dan?
De hele dag wafels eten, rekenen, aardappelchips tellen en je volstoppen met cornflakes? Het lijkt soms wel of werkelijk overal een dag voor is. Natuurlijk vind ik het een prachtig idee om met het uitroepen van een bepaalde dag aandacht te vragen voor het onderwerp.
Een idee als Wereld Lepra Dag (31 januari), Dag tegen Vrouwenbesnijdenis (6 februari) en Internationale RSI Dag (28 februari) zijn mooie voorbeelden van initiatieven om bepaalde ziektes of problematiek onder de aandacht te brengen.
Ik moet alleen heel eerlijk zeggen dat de data bij mij nooit blijven hangen. Ik kom niet verder dan de feestdagen en Valentijnsdag.
Leestip: Overzicht nationale dagen en feestdagen 2021
Internationale Dag van de Witte stok
Welke me wel echter al sinds een paar jaar is bijgebleven, is de Internationale Dag van de Witte Stok. Deze vindt plaats op 15 oktober en hierbij vragen blinden en slechtzienden wereldwijd aandacht voor hun positie in het verkeer. Ik ken deze dag pas sinds een paar jaar, maar blijkbaar bestaat het al een flinke tijd In 1964 in het leven geroepen in Amerika, maar sinds 1970 wereldwijd op 15 oktober op de kaart gezet.
Ik had hier dus nog nooit van gehoord, tot een paar jaar geleden. Mijn dochter was nog klein en ik ging haar met de auto naar school brengen. De radiozender waar wij toen altijd naar luisterden, hadden een bijzondere uitzending op dat moment. Het drong eerst niet tot me door wat ik eigenlijk hoorde, tot we bij het stoplicht stonden en mijn dochter vroeg: “Mama, wat is dat op de radio?”
Het was namelijk geen muziek, reclame of een uitzending zelf. Het bleek dus dat de dj’s, in het kader van de Dag van de Witte Stok, de blockbusterfilm “Titanic” met Leonardo DiCaprio en Kate Winslet in de hoofdrollen, aan het “afspelen” waren. Op deze manier wilden ze hun luisteraars meegeven hoe je een film ervaart, als je deze niet kunt zien. Aangezien het een vrije lange film is, waren zij ’s morgens vroeg direct bij de start van hun programma al begonnen, anders zou je de film niet kunnen “afhoren”.
Vol verwondering hebben mijn dochter en ik hiernaar geluisterd. Ik heb de film zelf al diverse malen gezien en kon aan de hand van de tekst en het geluid wel raden waar de film ongeveer was en hoe dat er dan uit ziet, maar moet je je voorstellen dat je dat dus niet weet en het alleen met dit geluid moet zien te redden. Krijg je toch een heel ander beeld….
Uiteindelijk heb ik mijn dochter afgezet bij school en ben ik zelf doorgereden naar mijn werk, nog steeds met die radiozender op. Eenmaal bij mijn werk was de film aanbeland bij het gedeelte waarop Jack en Rose zich vasthouden aan de houten deur in het water en waarop Rose Jack moest beloven “to never let go”.
Ja, ik heb de film gezien, ja ik weet dat het ondertussen redelijk afgezaagd is, maar terwijl ik daar in mijn eentje in die auto zat op het parkeerterrein bij mijn werk en ik dus niet kon zien hoe Jack en Rose elkaar diep in de ogen keken en wisten dat het op zou houden, beleefde ik het toch mee en heb ik een traantje weggpinkt. Dat zal je met Wafel Dag toch niet zo snel gebeuren, denk ik.