Veel mensen vieren Pasen, maar weten niet waar het voor staat. Vandaag ga ik in op de vraag: Pasen: wat hield een Romeinse kruisiging eigenlijk in? Ik laat je zien wat er allemaal vooraf ging aan de kruisiging en wat een Romeinse kruisiging nou eigenlijk inhield, zoals ook terug te vinden is in allerlei historische/medische onderzoeken. Historische feiten over de kruisiging van Jezus.
Inhoud
Pasen: wat hield een Romeinse kruisiging eigenlijk in?
Met de komende Paasdagen in het vooruitzicht zullen christenen over de hele wereld Pasen vieren, volgens de nieuwe betekenis ervan (oorspronkelijk is Pasen namelijk geen christelijk feest, het vindt zijn oorsprong in het vieren van de nieuwe lente, maar werd door de katholieke kerk omgedoopt tot een christelijk feest), namelijk het herdenken van de kruisiging en de opstanding van Jezus.
Maar weinigen staan erbij stil wat deze kruisiging eigenlijk inhield. In dit artikel een kijk op wat er allemaal vooraf ging en wat een Romeinse kruisiging inhield, zoals ook terug te vinden is in allerlei historische onderzoeken.
Waarschuwing vooraf: onderstaande taferelen zijn vrij gedetailleerd beschreven en wellicht niet geschikt voor kinderen!
Geen dood is zo voleindigend, geen schande zo volledig
De geseling
Als eerste kwam de geseling. De gijselpaal was 60 cm hoog. Een ijzeren ring aan de bovenkant kon aan twee kanten gebruikt worden.
De kleren van de gevangene werden hem van het lijf gerukt, zodat hij er naakt bij stond. De Romeinse martelaars waren profs. Ze beperkten hun werk tot een fijne, brutale aard van het geselen en ze waren in staat hun slachtoffer te slaan, totdat nog maar een beetje leven in het lichaam was.
De polsen werden daarbij stevig aan de ijzeren ring gebonden. Dan werd het slachtoffer in gestrekte houding gebracht, het gezicht naar de grond gericht, de voeten van de paal weggedraaid.
De Romeinse gesel was berucht. Er was een korte zweep met meerdere dunne ijzerkettingen aan wiens einden kleine gewichten waren. Geselen werd de kleine dood genoemd. Ze ging de grote dood aan het kruis vooraf. Alleen al de spanning tijdens het wachten op de eerste slag is gruwelijk.
Het hele lichaam is stijf. De spieren trekken in kwellende krampen samen. De kleur uit de wangen verdwijnt. De lippen zijn nauw tegen de tanden geperst. Met het nederdalen van de zweep gaan de kettingen over de hele rug, elk deeltje scheurt de huid open en dringt diep het vlees binnen; de gewichten dringen met verpletterende kracht tussen de ribben het lichaam binnen, waarbij de kettingen stevig om het lichaam geperst worden.
Bij de geseling ligt de pijn aan de andere kant van de pijngrens. Zweet druppelt van het voorhoofd en prikt in de ogen. Bij elke slag van de geseling schokt het lichaam van het slachtoffer, net als bij een onthoofd kip. De tweede slag tekent op de rug en op de helft van de borstkas het patroon van een v-vormig net van kleine snedes.
Elke slag scheurt een stuk van het leven weg. Er is alleen nog maar de brandende, alles verduisterende pijn, als de zweepslagen telkens weer door de lucht zwiepen en op de schouders terechtkomen. De Romeinse zweep trekt iemands huid aan den levende lijve af.
Het wet van de Hebreeën begrensde het aantal zweepslagen op 39. Bij de Romeinen bestond deze wet niet.
Voor de martelaar, de man die voor de kruisiging geselde, gold alleen één ding: de man in kwestie mocht niet sterven. Een klein restje leven moest nog bewaard blijven voor de doodsstrijd aan het kruis. Er waren mannen die hun tong afbeten tijdens deze slagen. Alleen het bewustzijn verliezen bracht verlichting.
Het slappe lichaam van het slachtoffer werd van de paal afgesneden. De wonden werden gewassen, maar niet medisch verzorgd. Dan kwam de loop naar de terechtstellingsplaats.
Lopend naar de plaats van kruisiging
De Romeinse politici hielden ervan een veroordeelde als voorbeeld te zetten. De langzaam en lang af te leggen weg door de levendige straten zou voor anderen een waarschuwing zijn. Immers: Rome handelde snel en genadeloos.
De Romeinse kruising
Normaal gesproken was een centurion de beul. Terwijl vier soldaten de gevangene vasthielden, zette hij de 12cm lange ijzeren spijker in het midden van de handpalm (sommigen zeggen dat de spijker in de pols geslagen werd). Een goede, geoefende slag bevestigde de handpalm aan het hout. Verdere vier of vifj slagen dreven de spijker diep in de ruwe balk en met een verdere slag werd de spijker naar voren gebogen, opdat de hand niet uit zou scheuren.
Onder het bekken werd een kleine voorsprong aangebracht, die op het hoorn van een neushoorn leek en bekend stond onder de naam: Sedille. Dit vooruitstekende gedeelte moest de handen ontlasten. Dan werd door elke voet een spijker gejaagd.
Het was een dood voor slaven, dieven en verraders
De wonden in de handen stuurden de pijn als vuur naar de armen. Flauwvallen bracht tijdelijke verlichting.
Duisternis wisselde met pijn en pijn met duisternis. De pijn in de rug, de armen, handen, voeten en het bekken is stomp, kloppend en neemt toe. Er is geen moment van ontspanning.
Het kruis wordt zo opgesteld, dat de zon pal op de ogen van de gevangene schijnt. Beneden wachten de nieuwsgierigen, gefascineerd door de geseling. Het macabere voorval wordt langzamerhand ten einde gebracht. Sterven moet een privé- aangelegenheid zijn, niet een openbaar schouwspel. Het is iets obsceen, als het gepeupel je omringt en alleen wacht tot je dood gaat.
Dan begint de dorst
De lippen zijn droog, de mond is uitgedroogd. Het bloed is heet. De huid is koortsachtig. Op zo’n moment is niets van meer belang dan een druppel water. Water werd geweigerd.
Het doodscommando drinkt onder het toezien van de stervende, alleen maar om de kwelling te verhogen. De zon schijnt direkt in het gezicht van de gekruisigde. Zelfs door gesloten oogleden dringt de felle schijn door. De tong wordt dik, het speeksel voelt aan als ruwe wol. Handen en voeten beginnen op te zwellen. Het is onmogelijk om zich te draaien en van positie te veranderen. Spieren beginnen te trillen.
Maar het huiveren moet eerst nog beginnen. Tot nu was het een kinderspel…(volgens de Romeinen)
De ene spier na de andere trekt zich samen en verkrampt. Er is geen uitweg, geen versoepeling, geen zachte hand voor een massage. De krampen trekken over de schouders en de borst. Ze bereiken het onderlijf.
Na twee uur aan het kruis te hebben gehangen zijn de spieren alleen nog maar harde knopen en is de pijn ondraaglijk. Mensen schreeuwden zich gek. De pijn en de symptomen zijn dezelfde als bij tetanus (toestand van de spieren bij constante concentratie ).
De mens met al zijn intelligentie kon geen gruwelijkere dood verzinnen, als die bij tetanus – de langzame, aanhoudende spanning van elke spier. De dood aan het kruis rekt de doodsstrijd zo lang als mogelijk.
De dood aan het kruis: elk uur wordt tot een eeuwigheid
Van tijd tot tijd laten de krampen het nek stijf worden, waardoor het hoofd tegen de verticale paal aanleunt. Men verlangt naar de dood. De dood is het enige na te streven doel. Er zijn vliegen en insecten en het blaffen van de honden, die bloed ruiken. Roofvogels, de straatvegers van de hemel, vliegen steeds lager. Het gebed van medeleven werkt net als spot; maar je kunt alleen bidden of vloeken.
In de loop van de tijd worden de dunne aders, die naar de zenuwen leiden, platgedrukt en de missende bloedcirculatie heeft een verlammend effect. Een nieuwe pijn komt over de persoon die aan het kruis hangt. De zere slijmhuid.
Aan het kruis heeft het lijden geen einde. Alleen de soort en de grootte van het lijden wisselt steeds. Na uren waren de soldaten bereid de dood een handje te helpen. Ze begonnen de botten te breken. Vanaf een ladder sloeg een legionair met een knuppel met een korte slag op de rechter heup en versplinterde de dijbenen. Dit bracht nieuwe pijn met zich mee.
Het slijmvlies – dit dunne, vochtige vlies, dat het grootste gedeelte van het menselijk lichaam bedekt en vochtig houdt – droogt aan het kruis uit en wordt zo hard als steen (fijne kiezel) en krabt het gevoelige weefsel van de anus stuk…
Deze hebben dezelfde uitwerking als steenslag en pijnigen de gekwelde keel. De fijne kiezels liggen net als stenen in alle lichaamsholtes. Ze krabben de ogen bij elke beweging van de oogappel stuk, bij elke knippering.
Is er nog meer lijden aan de kant van deze hel ?! De meest vervloekte mannen stierven naakt….
Christus werd gekruisigd. Hij stierf de gruwelijkste dood, die mensen konden bedenken. Bij deze dood zouden tenen, spieren, gevoelens, botten, vlees, verstand, geest, bloed en de hartslag langzaam ophouden te werken. Een dood van een onschuldige, een dood die overwonnen werd door de opstanding (volgens velen op 1e Paasdag). De kruisiging: een dood die men zijn ergste vijand niet toewenst, maar waarvan velen het slachtoffer werden ten tijde van het Romeinse Rijk.
Het kruis tegenwoordig: een christelijk symbool?
Het kruisigen van misdadigers is al vrij lang afgeschaft, echter doen geruchten de ronde dat er in Cambodja en Afrika in de jaren ’90 nog sprake was van kruisigingen. Vrijwillige kruisigingen vinden nog wel plaats in het paasweekend en dan met name in bepaalde Aziatische landen (vooral de Filipijnen), waarbij mannen zich vrijwillig laten kruisigen ten teken dat ze met Jezus mee willen lijden. Dit ‘spektakel’ trekt elk jaar weer honderden toeschouwers.
In het christendom geldt het kruis als het ‘kenmerk’ van het geloof. Niet alleen in de kerken vindt men het kruis, maar mensen dragen het kruis ook vaak als een sieraad om de hals. De vraag rijst echter waarom mensen juist het ‘moordwapen’, waarmee Jezus ter dood gebracht werd, om hun nek dragen of als symbool voor het geloof gebruiken. Stel je eens voor dat je geliefde met een pistool om het leven gebracht zou worden, zou je er dan ook voor kiezen om een pistool als sieraad te dragen?
Wist jij waar Pasen voor staat en wat een kruisiging werkelijk in hield?
[…] 50 dagen na Pasen komt eerst Hemelvaart en dan Pinksteren. Voor veel mensen is de ware betekenis niet meer van […]
Welke bronnen zijn gebruikt?
[…] veel mensen is de oorspronkelijke betekenis van Pasen verloren gegaan. In plaats daarvan is het een gezellige tijd die het liefst samen met het gezin […]
[…] traditie overgenomen door andere christelijke stromingen. Alhoewel dit niets te maken heeft met de oorspronkelijke betekenis van Pasen, die synoniem staat voor de kruisiging van en opstanding van […]
[…] met de christelijke (Rooms katholieke) traditie van Pasen. Pasen is de tijd van het lijden en de kruisiging van Jezus. Voorafgaand aan deze periode wordt door katholieken een vastenperiode gehouden van 40 dagen. […]
[…] 50 dagen na Pasen komt eerst Hemelvaart en dan Pinksteren. Voor veel mensen is de ware betekenis van dit eens […]
[…] dat tegenwoordig Kerst is) werden in ere gehouden en gevierd. Dat gold niet alleen voor Pasen, maar zeker ook voor Kerst. Met het opengooien van de grenzen wordt de bevolking een vrolijke en […]
[…] 50 dagen na Pasen komt eerst Hemelvaart en dan Pinksteren. Voor veel mensen is de ware betekenis niet meer van […]
[…] de vrijdag als ook het ongeluksgetal 13. Christenen zagen de vrijdag als een ongeluksdag aangezien Jezus op een vrijdag gekruisigd werd. Tevens beweren christelijke overleveringen dat Adam en Eva op een vrijdag verdreven werden uit het […]